یک کارشناس محیط زیست گفت: نه تنها نقل و انتقال آب به استان اصفهان موفق نبوده و نه توانسته مشکل اصفهان را حل کند، بلکه سبب بارگذاری‌های بیش از حد شده و مشکلات جدی‌تری را بوجود آورده است.
محمد درویش در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره وضعیت حوضه آبریز زاینده‌رود و انتقال حوضه به حوضه برای نجات این رود اظهار داشت: قدمت انتقال بین حوضه‌ای در حوضه آبریز زاینده‌رود از همه حوضه‌های کشور بیشتر است و به دهه ۳۰ برمی‌گردد، یعنی بیش از ۶۰ سال از احداث اولین تونل کوهرنگ می‌گذرد.
وی افزود: اگر قرار بود انتقال آب راه حل مناسبی باشد اصفهان بیشتر از هر جای دیگر باید به عنوان یک پروژه موفق معرفی می‌شد، در صورتی که نه تنها نقل و انتقال آب به این استان موفق نبوده و نه توانسته مشکل اصفهان را حل کند، بلکه سبب بارگذاری‌های بیش از حد شده و مشکلات جدی‌تری را بوجود آورده است. همچنین منجر به فرایند فرونشست زمین و آلودگی شده و بحران به وضعیت غیرقابل تحملی نزدیک شده است.
این کارشناس محیط زیست تصریح کرد: اگر طرح انتقال آب اجرا نمی‌شد و معیشت‌هایی متناسب با بوم‌شناختی در اصفهان تعریف می‌شد، اکنون وضعیت به مراتب بهتر بود، دقیقا مثل بیماری که از سرطان رنج می‌برد و ما مرفین تزریق می‌کنیم تا درد را احساس نکند. اما همین عدم احساس درد سبب میشود غده سرطانی به تمام اندام‌های فرد سرایت کرده و دیگر نتوان کاری برای درمان انجام داد، طرح‌های انتقال آب مثل مرفین و دوپینگی است که علت درد را مخفی می‌کند و ما به زمانی می‌رسیم که کاری نمی‌توان انجام داد.
وی تاکید کرد: بهترین راهکار این است که چیدمان توسعه را با توجه به پتانسیل‌های بوم‌شناختی و اکولوژیکی هر حوضه آبریز طراحی کنیم، استان اصفهان در منطقه خشک قرار گرفته نباید به سمت استقرار صنایع آب‌بر می‌رفتیم، نباید وسعت اراضی کشاورزی را بیش از ۵ برابر افزایش داده و یا سراغ کشت محصولات آب‌بر مثل برنج و پیاز می‌رفتیم. باید به سمت تولید ثانویه و استحصال انرژی‌های نو می‌رفتیم، باید زیرساخت‌های توسعه بوم‌گردی را گسترش می‌دادیم، باید توریسم علمی و پزشکی را گسترش می‌دادیم، باید اصفهان را به مهمان‌پذیر درجه یک کشور و خاورمیانه تبدیل می‌کردیم، باید زیباترین و بهترین هتل‌ها در اصفهان ساخته می‌شد و از اصفهان همچنان به عنوان نصف جهان یاد می‌شد، ما بهترین و جذاب‌ترین کهن زادبوم‌های منطقه را در اصفهان داریم اما نتوانستیم آنگونه که باید از آنها پول بسازیم.
درویش خاطرنشان کرد: با اختصاص یک متر مکعب آب به بخش کشاورزی در بهترین حالت بین یک تا ۱۰ شغل پایدار می‌توان ایجاد کرد، اگر یک متر مکعب آب به بخش صنعت اختصاص دهیم بین ۲۰ تا ۴۰ شغل پایدار ایجاد میشود، اما اگر یک متر مکعب آب را به بخش گردشگری اختصاص دهیم می‌توان ۱۸۵ شغل پایدار ایجاد کرد و ما متاسفانه بدترین راه را برای اصفهان انتخاب کردیم.
