نرخ ریسک صنایع باید بررسی شود / چرخه خلق ارزش پایدار در صنعت باید محقق شود

بابک احمدی امروز در نشست خبری با موضوع بیست و هفتمین سال رتبه‌بندی شرکت‌های برتر ایران اظهار کرد:تجربه موفق ۲۷ساله در رتبه بندی شرکتها در دنیا سالها است اجرا می شود و شاخصی برای نشان دادن درجه توفیق اقتصادی در سرمایه گذاری هایی که انجام می شود، است اما به این معنا نیست که این سرمایه گذاری ها خوب است.

احمدی افزود: همواره در سرفصل سرمایه‌گذاری‌ها صنایعی حضور دارند که به نوعی به یک منبع رانت وصل هستند؛ در واقع صنایعی را به عنوان رتبه‌های برتر می‌بینیم که به منابع مختلف رانت اعم از انرژی وصل هستند.وی تصریح کرد : این صنایع به لحاظ فروش و درآمد جزو برترین‌ها هستند اما این موضوع نمی‌تواند به عنوان شاخصی برای جذب سرمایه گذاری مطرح باشد؛ در واقع نمی‌توانیم صرفاً با همین یک شاخص سرمایه‌گذاران را ترغیب به سرمایه گذاری در این بخش‌ها کنیم.

وی ادامه داد: به عنوان مثال وقتی کل بیزنیس مجموعه‌ای با تغییر نرخ خوراک، برق، گاز و… کن فیکون می‌شود یعنی ریسک بالایی دارد و نمی‌تواند به عنوان بخش جذابی برای سرمایه گذاری معرفی شود؛ بنابراین نرخ ریسک صنایع نیز باید در رتبه بندی شرکت‌ها بررسی شود زیرا معیار قرار دادن نرخ بازار به عنوان تنها معیار بررسی وضعیت صنایع، درست نیست.

رئیس ایدرو به مفهوم خلق ارزش پایدار اشاره کرد و گفت: یک سرمایه گذاری پایدار و جذاب زمانی در کسب و کاری صورت می‌گیرد که خلق ارزش پایدار در آن کسب و کار تأمین شده باشد زیرا در این شرایط در تلاطم‌ها حداقل آسیب را می‌بیند و از حداکثر ثبات و پایداری در برابر ناملایمات اقتصادی برخوردار است.

وی در ادامه اظهار کرد: در بیست و هفتمین دوره رتبه بندی شرکت‌های برتر ایران نرخ ریسک را مدنظر قرار دادیم و البته به شرکت‌های دانش بنیان هم به طور ویژه توجه کردیم. همچنین شرکت‌هایی که سهم بیشتری در صادرات دارند در این رتبه بندی حضور پر رنگی دارند.

دبیر همایش و مدیر رتبه بندی شرکت های برتر نیز در این مراسم گفت: امروز در مدیریت سخت و پررقابت در همه جای دنیا مدیران نیازمند اطلاعات هستند تا تصمیم گیری واقع بینانه بگیرند و یکی از اهدافی است که در رتبه بندی شرکتها دنبال می کنیم ارایه اطلاعات شفاف بر اساس عملکرد و نتایح کمی شرکتها است که یکی از این شاخص ها شاخص درآمد است.

بهنام فیض آبادی افزود: در رتبه بندی شرکتها دو رویکرد داریم؛ برخی مبتنی بر نتایج هستند مثل IMI-۱۰۰ که نتایج بر اساس داده های واقعی و تایید شده مالی شرکت ها صورت می گیرد و  برخی رتبه بندی های دیگر نیز مبتنی بر عملکرد هستند که آنجا قضاوت ها کمی و کیفی اتفاق می افتد .