به گزارش رویداد خبر به نقل از گاردین، بازگرداندن ماموت‌ها به حیات وحش بیش از یک دهه است که مورد بحث قرار گرفته اما در روز دوشنبه محققان اعلام کردند که با کمک بودجه جدید می‌توان این رویا را به واقعیت تبدیل کرد.
شرکت علوم زیستی و ژنتیک “Colossal” که توسط “بن لم” (Ben Lamm)، کارآفرین حوزه فناوری و نرم‌افزار و “جورج چرچ” (George Church)، استاد ژنتیک دانشگاه پزشکی هاروارد و از پیشگامان ویرایش ژن تاسیس شده بودجه‌ای ۱۵ میلیون دلاری برای این کار فراهم کرده است.
دانشمندان می‌خواهند با ایجاد جنین‌هایی در آزمایشگاه که دی‌ان‌ای ماموت را در خود دارد یک حیوان دورگه فیل-ماموت متولد کنند.
برای چنین کاری محققان باید ژنوم بقایای یک ماموت پشمالو را توالی‌یابی کنند. آن‌ها سپس این ژنوم باستانی را با ژنوم فیل آسیایی مقایسه می‌کنند تا بخش‌هایی از دی‌ان‌ای که مربوط به مو و چربی‌های ماموت‌ها می‌شود و آن‌ها را برای زندگی در آب و هوای سرد سازگار می‌کند، مشخص کنند. این ماده ژنتیک سپس به سلول‌های پوست فیل آسیایی که در معرض انقراض است منتقل می‌شود. آن‌ها این سلول‌ها را به سلول‌های بنیادی متنوع‌تری دی‌ان‌ای ماموتکه حاوی دی‌ان‌ای ماموت‌ها است تبدیل می‌کنند.
تخمک ساخته شده به جنین آزمایشگاهی تبدیل می‌شود و سپس در رحم مادر جایگزین یا رحم مصنوعی قرار می‌گیرد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود امید می‌رود که اولین ماموت‌ها طی شش سال آینده متولد شوند.
“چرچ” به گاردین گفته است: هدف ما ایجاد فیل‌های مقاوم در برابر سرما است که شبیه ماموت‌ها هستند و مانند آن‌ها رفتار می‌کنند. ما نمی‌خواهیم کسی را فریب دهیم بلکه ما حیوانی می‌خواهیم که از نظر عملکرد مشابه ماموت‌ها باشد و بتواند در دماهای منفی ۴۰ درجه سانتی‌گراد به زندگی خود ادامه دهد و مانند فیل‌ها و ماموت‌ها درختان را سرنگون کند.
هدف این پروژه حفظ فیل‌های آسیایی با افزودن ویژگی‌هایی است که آن‌ها را در برابر سرما حفظ می‌کند تا این حیوانات بتوانند در مناطق وسیعی از قطب شمال به نام “استپ ماموت” (mammoth steppe) زندگی کنند. علاوه بر آن دانشمندان معتقدند انتقال گله‌های دورگه فیل و ماموت به این مناطق باعث بازسازی زیستگاه‌های تخریب شده می‌شود و به رفع برخی از اثرات بحران جوی کمک می‌کند. برای مثال با سرنگون کردن درختان می‌توان به احیای مراتع کمک کرد.
با این حال همه‌ی دانشمندان باور ندارند که ایجاد حیوانات مشابه ماموت بتواند به بازسازی این مناطق کمک کند.
دکتر “ویکتوریا هریدج” (Victoria Herridge)، زیست‌شناس تکاملی از موزه تاریخ طبیعی می‌گوید: از نظر من استفاده از گله‌ای از ماموت‌ها برای بازسازی این مناطق ممکن نیست. برای انجام این آزمایش به صدها هزار ماموت نیاز است که مدت لازم برای تولد هرکدام ۲۲ ماه است و ۳۰ سال طول می‌کشد تا به بلوغ برسند.
“لم” می‌گوید: هدف ما تنها بازگرداندن ماموت‌ها نیست بلکه ما می‌خواهیم گله‌هایی با قابلیت زاد و ولد به وجود بیاوریم. اینکه فیل‌ها به زاد و ولد با این حیوانات دو رگه بپردازند یا خیر هنوز مشخص نیست.
“گرت فینیکس” (Gareth Phoenix)، استاد گیاه‌شناسی و تغییرات جهانی در دانشگاه “شفیلد” (Sheffield) می‌گوید: ما برای متوقف کردن تغییرات آب و هوایی باید رویکردهای متفاوتی پیش بگیریم. این چالشی بزرگ در قطب شمال است زیرا در این مکان اکوسیستم‌های گوناگونی در شرایط محیطی متفاوت وجود دارد و بردن ماموت‌ها به این مناطق می‌تواند عواقب غیرقابل پیش‌بینی داشته باشد.
در قطب شمال وجود درختان و پوشش خزه‌ها برای حفاظت از خاک منجمد ضروری است و از بین بردن این پوشش چیزی نیست که ما می‌خواهیم.
