با افزایش تقاضا برای خودروهای برقی و فشار فزاینده بر خودروسازان برای حرکت درراستای عرضه خودروهای خودران، نقطه عطف دیگری در سال جاری برای این صنعت شکل خواهد گرفت. با این حال، برغم خوش‌بینی ظاهری در مورد توانایی این صنعت برای رویارویی با چالشهای نسل بعدی، در مورد اینکه واقعاً شرایط چگونه پیش خواهد نگرانی هایی وجود دارد. به همین دلیل است که برای کمک به ایده‌پردازی و ساخت خودروهای آینده ، بسیاری به تامین کنندگان تکیه می‌کنند.
با در نظر گرفتن این موضوع، در این گفتار به برخی از بزرگترین حوزه های کانونی که در آن تامین کنندگان نقش کلیدی ایفا خواهند کرد، اشاره خواهد شد.
تماشای جهش انقلاب خودروهای برقی واقعاً هیجان انگیز است. با این حال، در حالی که سرمایه گذاری در توسعه و تولید این خودرو همچنان در اوج خود در حال پیشروی است ، یک مانع پذیرش گسترده این خودرو ها را پیش از آنکه که این صنعت فرصتی برای رشد پیدا کند، از مسیر خارج می کند: محدودیت پیمایش.
امروزه بسیاری از خودروهای برقی – حتی در بازار لوکس – حداکثر پیمایش تقریبی فقط ۲۵۰ مایل( ۴۰۰ کیلومتر) را ارائه می دهند. این امر در مقایسه با خودروهای احتراق داخلی که احتمالاً دو برابر آن است و سوخت گیری کامل آن فقط چند دقیقه طول می کشد، ناچیز است. با توجه به اینکه بعید است در کوتاه مدت شاهد جهش عظیمی در عملکرد باتری باشیم، خودروسازان به نوآوری تامین کنندگان برای کمک به آنها در صرفه جویی بیشتر باتری و ارائه برد بیشتر متکی هستند. این امر برای سایر حوزه ها از بدنه سبک وزن جدید گرفته تا عرضه شیشه ای که می تواند دمای داخلی و مقدار نیروی مورد نیاز برای خنک کردن خودرو را کاهش دهد، نیز مصداق دارد.
آینده خودروهای برقی چه خواهد بود؟
ممکن است خودروهای برقی هنوز در مرحله آغازین رشد نسبی باشند، اما خودروسازان سخت در تلاش اند تا این خودروها را نه تنها قابل اعتماد، بلکه برای عموم نیز جذاب کنند. از این واقعیت که خودرو دیگر نیازی به راننده نخواهند داشت، تا کشش طراحی داخلی، احتمالاً حاکی از آن است که خودروهای برقی ها نسبت به هر نوآوری دیگری در تاریخ خودرو، دارای توانمندی دگرگون ساز[۱]خواهند بود .
هم اکنون خودروسازان بر اساس این جذابیت ها به طور خاص به ساخت خودروی خودران توجه دارند که شامل همه چیز ، از صندلی های کاملا جدید تخت تا تبدیل پنجره ها به صفحه نمایش برای سرگرمی و کار، می شود. صنعت خودرو می تواند درس های مهمی از صنایع هواپیمایی و قطار بگیرد (که به بجز خلبانان و لوکوموتیورانان ، از دیدگاه اکثریت قریب به اتفاق افراد در هواپیما یا قطار اساساً وسایل نقلیه خودران هستند).
سازندگان هواپیما و قطار با نوآوری هایی مانند پنجره های شیشه ای پویا که امکان راحتی بیشتر را فراهم میکند، صرفه جویی در مصرف انرژی ، تماشای فیلم یا چک کردن بهتر ایمیل در شرایط تغییر نور یا صرفا ارتباط معنادارتر با مناظر خارج ، بی وقفه بر روی بهبود تجربه مسافران تمرکز کرده اند.
علم مواد
خودروسازان در جستجوی راه‌های بهبود عملکرد حتی به صورت تدریجی، بیگانه نیستند.اما همانطور که صنعت خودروسازی وارد مرحله جدید تحول خود وارد می شود ، به سرعت به زمانی نزدیک می شویم که نه تنها برای پرس کردن موادی مانند ال ای دی یا آلومینیوم نیاز به تغییراتی است، بلکه باید مواد کاملاً جدیدی تولید شود. برای مثال، بدون فناوری نانو شیشه داینامیک ، تبدیل پنجره‌های سنتی – رنگی یا غیره – به نمایشگری که بتوان از آن برای نشان دادن اطلاعات و سرگرمی سرنشین استفاده کرد، غیرممکن است.
حتی اگر انتظار پیشرفت‌های جزئی در عملکرد باتری‌های لیتیوم یونی داشته باشیم، باید جایگزین‌هایی پیدا کنیم که برد پیمایش بیشتری را ارائه دهند. روزهای اتکا به تغییرات جزئی در فناوری موجود برای کسب نتایج کافی سپری شده است. خودروسازان و تامین کنندگان باید به همکاری با یکدیگر ادامه دهند تا به طور جدی با نوآوری های بنیادی در آینده مقابله کنند، در غیر این صورت عقب ماندگی قطعی است. این امر به ویژه در اوضاع و احوالی است که تعدادی از شرکت‌های خودروسازی بالقوه جدید با تمرکز بر نوآوری وارد بازار شده و با خودروسازان سنتی رقابت می‌کنند.
صنعت خودرو در نحوه حمل و نقل و تعامل مردم همچنان نقش مهمی ایفا می کند. اگر خودروسازان و تامین کنندگان برای نوآوری و تامین نیاز مشتری به کارمشترک هماهنگ ادامه دهند، دلیلی وجود ندارد که نتوانند کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت به موفقیت نرسند.
