گزارش “ورزش سه”، با وجود آغاز رقابت‌های فوتبال در لیگ‌های اروپایی، اما هنوز وضعیت علیرضا جهانبخش نامشخص است. کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران با جدایی از فاینورد، به مذاکره با تیم‌های خواهان خود پرداخت اما هنوز توافقی بین او و مقصد جدیدش شکل نگرفته تا نام باشگاه بعدی جهانبخش، برای همه به یک علامت سوال تبدیل شود.
وب‌سایت numero-diez گفت‌وگوی طولانی را با جهانبخش انجام داده که کاپیتان تیم ملی ایران به صحبت درباره گذشته و آینده‌اش پرداخته است. او می‌گوید که فاصله زیادی تا انتقال به ناپولی نداشته و اکنون نیز امیدوار است تا بتواند در بوندس‌لیگا یا سری آ بازی کند. جهانبخش همچنین گفته است که می‌تواند بین دو تا سه سال دیگر نیز در اروپا به فوتبال بپردازد.
ایران یکی از کشورهایی در خاورمیانه است که فوتبال در آن با شور و حرارت زیادی دنبال می‌شود و فرهنگ فوتبالی عمیقی در میان مردم و باورهای عمومی جامعه دارد. برخلاف موفقیت‌های ناگهانی که در کشورهایی مانند قطر و عربستان سعودی در سال‌های اخیر و دهه گذشته رخ داده است، ایران دارای لیگ رقابتی قوی‌ای است و تیم ملی این کشور مملو از بازیکنان با تجربه‌ای است که توانسته‌اند در اروپا نیز موفق باشند. یکی از این بازیکنان، کاپیتان تیم ملی، علیرضا جهانبخش است.
این بازیکن متولد ۱۹۹۳، دوران حرفه‌ای چشمگیری را سپری کرده و بیشتر دوران خود را در لیگ برتر هلند (اردیویسه) گذرانده، جایی که با باشگاه‌های معتبر همچون آلکمار و فاینورد به موفقیت‌های بزرگی دست یافته است. همچنین، نباید حضور او در لیگ برتر انگلیس، به‌ویژه در برایتون، که او را به گران‌ترین خرید تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرد، را فراموش کرد. در حال حاضر این بازیکن ۳۱ ساله بدون باشگاه است، اما اهداف روشنی برای مرحله بعدی حرفه‌ای خود دارد که به نظر می‌رسد شامل ایتالیا و سری آ باشد.
تحریریه «نومرو دیئز» با او در یک مصاحبه اختصاصی گفت‌وگو کرده و موفق شده‌اند از درون به مرور یک دوران حرفه‌ای رؤیایی بپردازند که همچنان پر از جاه‌طلبی است. در ادامه، اظهارات جهانبخش آورده شده است:
چرا همکاری‌ات با فاینورد به پایان رسید؟
– “صادقانه بگویم، من از سال گذشته آماده ترک باشگاه بودم، بعد از قهرمانی در لیگ. پس از سال‌های زیادی که در هلند بودم، موفق شدم در لیگ قهرمانان اروپا بازی کنم و یکی از اعضای تیم باشم، حتی درخواست تابعیت هلندی هم دادم. خانواده‌ام نیز در آنجا راحت بودند. اما سپس مربی تیم اسلات به لیورپول رفت و کادر فنی جدید تصمیم به نوسازی تیم گرفتند. بنابراین، من تصمیم گرفتم از تیم جدا شوم و خودم ماجراجویی جدیدی را انتخاب کنم. این تصمیم با باشگاه به صورت مسالمت‌آمیز انجام شد. وقتی صحبت کردیم، متوجه شدیم که این بهترین انتخاب است. من در هر باشگاهی که بازی کردم، سه سال گذرانده‌ام، زمان کافی سپری شده بود و می‌خواستم فصل را به بهترین نحو به پایان برسانم و جام حذفی هلند را ببرم. فکر می‌کنم بهتر از این نمی‌شد.”
* آیا در ماه‌های اخیر تماس‌های جدی با باشگاه‌های دیگری داشته‌ای؟
– “بله، خیلی فکر کردم، اما انتخاب‌هایم را محدود به گزینه‌های سطح بالا کردم. پیشنهادات زیادی را رد کردم، متمرکز و جاه‌طلب هستم. پس از تجربه حضور در لیگ برتر، بازی در سری آ و بوندس‌لیگا را خیلی دوست دارم. این‌ها لیگ‌هایی هستند که به آنها علاقه دارم. با باشگاه‌های این کشورها در تماس بودیم، اما بستگی به زمان و مذاکرات دارد. مذاکراتی در جریان است. من کشورهای دیگر را رد کردم زیرا می‌خواهم به اهداف حرفه‌ای‌ام برسم.”
– “قطعاً می‌خواهم در اروپا بمانم. من موفق شدم در لیگ قهرمانان اروپا بازی کنم و در این مسابقات اولین گلم را در فصل گذشته به ثمر برسانم. تجربه‌ای فوق‌العاده بود، اما یکی از اهداف اصلی‌ام، حتی در سن ۳۱ سالگی، این است که در اروپا بمانم. من هنوز می‌توانم در سطح بالا بازی کنم و بهترین عملکرد را داشته باشم. به همین دلیل به مدیربرنامه‌هایم خود گفتم که می‌خواهم ادامه دهم و جاه‌طلبی‌ام را زنده نگه دارم.”
آیا از نظر بدنی آماده بازگشت هستی؟
– “صد درصد! من به‌طور مداوم تمرین کرده‌ام، فقط منتظرم تصمیم بگیرم. می‌خواهم به مدت ۲-۳ سال دیگر در بالاترین سطح ادامه دهم. هنوز چیزهای زیادی برای دستیابی دارم، در ۳۱ سالگی به دنبال چالش‌های جدید هستم. مطمئنم که آماده‌ام و به دنبال مکان‌های جدیدی برای نشان دادن بهترین عملکردم هستم. حتی در برایتون، ما به نیمه‌نهایی جام حذفی انگلستان رسیدیم، آن هم به عنوان تیمی که تازه به لیگ برتر صعود کرده بود. من همیشه سعی می‌کنم اثری از خود بر جا بگذارم. فقط منتظر بهترین فرصت هستم، به میدان می‌روم و بهترین عملکردم را نشان می‌دهم. البته با توجه به مقدماتی جام جهانی، بازی‌های زیادی دارم و آماده‌ام.”
* شما دو تیم رم متفاوت، یکی تحت هدایت مورینیو و دیگری تحت هدایت دروسی را دیده‌ای. به عنوان یک حریف، چه تفاوت‌هایی را مشاهده کرده‌ای؟
– “بازی کردن مقابل رم، آن هم برای چندبار، خارق‌العاده است، به ندرت چنین چیزی اتفاق می‌افتد که هر سال برابر یک تیم بازی کنید. اما رم یک استادیوم زیبا و جو فوق‌العاده‌ای دارد. این دو تیم کاملاً متفاوت بودند. رم اول ساختارمندتر و از نظر دفاعی محکم‌تر بود، با یک سیستم بازی متفاوت. تیم‌های مورینیو بسیار سازمان‌یافته هستند. رم دوم به شما فضای بیشتری می‌داد، اما فوتبال زیبایی بازی می‌کردند و سعی می‌کردند موقعیت‌های زیادی خلق کنند: دروسی می‌داند که چه می‌خواهد.”
* به‌طور خاص، در آخرین دیدار (در فصل ۲۰۲۳/۲۴) یک اتفاق بسیار مهم رخ داد که شما در آن دخیل بودید: اسویلار پنالتی شما را مهار کرد. بعد از این مدت، چگونه آن لحظه را دوباره مرور می‌کنید؟
– “من تازه از مصدومیتی که در جام ملت‌های آسیا به آن دچار شده بودم، بهبود یافته بودم و بازی تحت فشار و تنش زیادی بود. مقابل رم، قبل از بازی، مربی به من گفت: «احتمالاً برای بازی زود است، اما اگر به پنالتی‌ها برسیم، به تجربه تو نیاز داریم.» آنها اصرار داشتند که من ضربه بزنم. مقابل نقطه پنالتی بودم، اما متاسفانه در آخرین لحظه تصمیم گرفتم سمت ضربه‌ام را تغییر دهم (می‌خندد)… آزمون هم‌تیمی‌ام در تیم ملی است، او می‌داند که من همیشه یک زاویه را انتخاب می‌کنم. او به دروازه‌بان کمک کرد که سمت درست را انتخاب کند. تنها من نبودم که پنالتی را از دست دادم، اما آزمون برای آنها مفید بود.”
در هلند برای سه تیم بازی کرده‌اید (نایمخن، آلکمار و فاینورد). شما از نظر تعداد و کیفیت، یکی از بهترین بازیکنان دهه اخیر اردیویسه بودید و ۹۱ گل و پاس گل به ثبت رسانده‌اید. آیا از تجربه خود در هلند راضی هستید؟
– “به‌طور کلی بله. فکر می‌کنم که در نایمخن تأثیر مثبتی برای خودم، برای باشگاه و برای رابطه‌ام با هواداران گذاشتم. در آلکمار، ما در لیگ اروپا بازی کردیم و در فصل ۲۰۱۷/۱۸، سوم شدیم و تا نزدیک به کسب جایگاه دوم و حضور در لیگ قهرمانان پیش رفتیم. از نظر فردی، من آقای گل و بازیکن سال شدم. در نهایت، تجربه در روتردام فوق‌العاده بود. در سه سال اخیر ما بهترین باشگاه کشور از نظر عملکرد بودیم. هلند خانه دوم من است، زندگی خصوصی و حرفه‌ای‌ام در آنجا شکل گرفته است.”
* پس از پیوستن به فاینورد، آیا با باشگاه‌های ایتالیایی هم صحبت کرده‌اید؟
– “مستقیماً نه، اما مکالماتی با باشگاه‌های ایتالیایی انجام شده است. هیچ‌گاه چیزی نهایی نشد زیرا من در حال تجربه یک ماجراجویی خوب بودم. فصل دوم من عالی بود، به نتایج بزرگی دست یافتیم و خوشحال بودم که در فاینورد بودم. پیشنهادهایی از کشورهای مختلف دریافت کردم، اما یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایم بازی در لیگ قهرمانان بود، بهترین تورنمنت از همه لحاظ. تنها چیزی که پس از لیگ کنفرانس اروپا، لیگ اروپا، جام ملت‌های آسیا و جام جهانی کم داشتم، همان بود. بنابراین تصمیم گرفتم بمانم، حتی به دلایل شخصی، ماندن در هلند برایم مهم بود.”
* گفته بودی که علاوه بر برایتون، پیشنهادات زیادی داشتی: آیا واقعاً در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ناپولی بودی؟
– “تماس‌های جدی با ناپولی وجود داشت، ما بسیار نزدیک بودیم: پیشنهاداتی از آلمان، ایتالیا و انگلیس داشتم. اما مبلغی که آلکمار درخواست می‌کرد بالا بود، همه باشگاه‌ها حاضر به پرداخت آن نبودند، بنابراین گزینه‌های من محدود بود. من باید بین برایتون و لسترسیتی یکی را انتخاب می‌کردم: در آن لحظه، تصمیم گرفتم به برایتون بروم.”
تجربه‌ات در برایتون بی‌نظیر بود: با آن انتقال، به گران‌ترین بازیکن ایرانی تاریخ تبدیل شدی. چه چیزی در آن دوره درست پیش نرفت؟ چگونه آن تجربه را ارزیابی می‌کنی، حتی اگر از نظر گل یا پاس گل فوق‌العاده نبوده باشد؟
– “این یک تجربه فوق‌العاده بود. من با تماشای لیگ برتر، سری آ و بوندس‌لیگا بزرگ شدم. در آن زمان، پس از آخرین فصل در آلکمار، باید یک انتخاب بزرگ می‌کردم. صادقانه بگویم، برایتون یک پروژه بلندمدت پیشنهاد کرد، که من آن را بسیار جذاب دیدم زیرا با صحبت با مربی و مدیریت، آنها مرا متقاعد کردند که برای رسیدن به بالاترین سطح، این یک قدم بزرگ و رو به جلو برای من است. برایتون تازه از چمپیونشیپ به لیگ برتر صعود کرده بود، انتظارها خیلی بالا نبود، اما فشار زیادی وجود داشت. متأسفانه، من از یک سبک بازی هجومی در هلند به بازی در برایتون با سبک بسیار دفاعی منتقل شدم، خلاقیت یا فضایی برای بهره‌برداری وجود نداشت. به عنوان یک بازیکن هجومی، باید بیشتر دفاع می‌کردم تا حمله. سال اول با آشنایی با لیگ سپری شد، برای فصل دوم آماده شدم. اما بدشانسی آوردم، آقای هیوتون که مرا به آن باشگاه آورده بود، رفت و جای خود را به گراهام پاتر داد. با او شروع خوبی نداشتم، او مرا به عنوان مدافع کناری به کار می‌برد تا وینگر و حتی بیشتر به عنوان هافبک تهاجمی، که من به آن عادت نداشتم. سعی کردم خودم را تطبیق دهم، اما به اندازه‌ای که امیدوار بودم بازی نکردم. از چرخه‌ها و میزان دقایق بازی ناراضی بودم، بنابراین با صحبت با باشگاه درخواست انتقال دادم و به فاینورد رفتم. از دوران حضورم در برایتون انتظار بیشتری داشتم، خیلی آماده و مهیا بودم. اما به دلایل تاکتیکی کار نکرد. از هر بازیکنی که بپرسید، فصل اول در لیگ برتر همیشه بسیار سخت است، باید اوضاع را بررسی و مطالعه کنید. وقتی در فصل دوم با پاتر به ثبات رسیدم، همه‌گیری کرونا شروع شد و فوتبال متوقف شد. وضعیت می‌توانست به شکلی دیگر پیش برود، اما این اتفاق افتاد. این بخشی از بدشانسی بازی است.”
* تیم ملی ایران، که شما کاپیتان آن هستید، از بازیکنان خوبی همچون طارمی و آزمون تشکیل شده است. آیا خودتان را نسل طلایی فوتبال ایران می‌دانید؟ بهترین‌های تاریخ؟
– “برای من صحبت در این باره بسیار دشوار است چون هنوز بخشی از آن هستم. ما در دهه‌های ۹۰ و ۲۰۰۰ نیز تیم‌های خوبی داشتیم. آنچه ما را بزرگ می‌کند، آسانی در راهیابی به جام جهانی است. ما به راحتی در سه دوره اخیر شرکت کرده‌ایم و همیشه در آنجا هستیم. در گذشته این کار دشوارتر بود. اما نسل فعلی انتظارات بیشتری دارد، ما می‌توانستیم جام ملت‌های آسیا را ببریم، اما مقابل قطر میزبان، شکست خوردیم. به‌طور کلی، بسیاری از ما در اروپا عملکرد خوبی داشته‌ایم، مانند آزمون و طارمی.”
