به گزارش ایسنا، مرحوم ایرج دانایی‌فرد اولین گلزن ایران در جام جهانی است. نکته جالب درباره دانایی‌فرد این است که او فرزند مرحوم علی دانایی‌فرد، رکورددار مربیگری در باشگاه تاج به مدت دو دهه است؛ فردی که کمک زیادی به پرورش بازیکنان در دهه‌های مختلف کرد.
ایرج در سال ۱۳۴۷ در حالی که پدر، سرمربی تاج بود، در ۱۷ سالگی عضو این باشگاه شد. به دلیل حضور بازیکنانی چون اکبر افتخاری، داریوش مصطفوی و مهدی حاج محمد، کمتر به او بازی رسید و به دلیل خدمت سربازی در سال ۱۳۴۹ کارمند نیروی هوایی شد اما نظامی نبود. با این حال و به خاطر سربازی و مانند نظامیان نمی‌توانست در تیم‌های غیر نظامی بازی کند و به همین خاطر عضو باشگاه عقاب شد و بعد از انحلال عقاب به پاس رفت.
حشمت مهاجرانی در سال ۱۳۵۵ او را به تیم ملی دعوت کرد و اولین بازی ملی خود را در چهارچوب بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ برابر عربستان انجام داد. گل‌های بازی را هم غلامحسین مظلومی (۲ گل) و حسن روشن به ثمر رساندند.
تاریخ‌سازی ایرج در عین ناباوری
دانایی‌فرد در شرایطی در جام جهانی تاریخ‌ساز شد که کمتر کسی گلزنی او را متصور بود. تا قبل از حضور تیم ملی در جام جهانی، رضا عادلخانی ستاره تیم ملی ایران در جناح چپ بود و معلوم نبود فرصت بازی کردن به دانایی‌فرد برسد اما مصدومیت عجیب عادلخانی که در فاصله کوتاه تا جام جهانی در حالی که دخترش را در آغوش داشت، روی پله‌ها سر خورد و مصدوم شد، منجر به توجه ویژه مهاجرانی به دانایی‌فرد می‌شود. مهاجرانی در بازی با هلند به ایرج دانایی‌فرد بازی نمی‌دهد اما بعد از شکست سنگین در بازی نخست، ایرج را به بازی می‌گیرد و دانایی‌فر می‌درخشد.
محمد صادقی، بازیکن تیم ملی در جام جهانی درباره دلیل بازی نکردن ایرج دانایی‌فرد می‌گوید: “در بازی اول جلوی هلند حشمت (مهاجرانی) به ایرج دانایی‌فر بازی نداد و گفت قدش کوتاه است. مربی که به فکر قد باشد نمی‌داند چه کسی آماده است. نایب آقا بلندتر بود و بازی کرد! او را در اولین بازی خیلی الکی بازی دادند. نفهیدیم چرا او در زمین بود؟ به حشمت که می‌گویم، خودش هم می گوید نمی‌دانم. نایب آقا دفاع بود اما او را به عنوان هافبک دفاعی گذاشتند. نایب‌آقا با کازرانی و عبداللهی قاطی می‌کردند.”
رضا عادلخانی، هافبک سابق تیم ملی ایران که به علت مصدومیت در جام جهانی غایب بود، درباره بازی کردن دانایی‌فرد جای خود می‌گوید: ” ایرج دانایی‌فرد جای من بازی کرد. گل هم زد و عالی کار کرد.”
ایرج در بازی با اسکاتلند در مقابل آرچی گمیل، ستاره تیم ملی اسکاتلند قرار می گیرد که در تیم ناتینگهام فارست به میدان می‌رود. ناتینگهام فارست بعد از جام جهانی یعنی در فصل ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ برای و فصل متوالی قهرمان جام باشگاه‌های اروپا می‌شود.
ایرج در این دیدار بارها می‌تواند گمیل را پشت سر بگذارد و برای همبازی‌های خود موقعیت خلق کند. روی صحنه گل نیز دانایی‌فرد در تقابل با گمیل او را دریبل می‌زند و توپ را به سمت مخالف دروازه اسکاتلند می‌فرستد و اولین گل ایران در تاریخ جام جهانی ثبت می‌شود و نام ایرج که تا آن زمان کمتر کسی او را جزو ستاره‌های ایران می‌دانست، در تاریخچه فوتبال ایران ثبت می‌شود.
او در بازی سوم مقابل پرو هم زمینه‌ساز گلزنی حسن روشن می‌شود. سانتر دانایی‌فرد به روی دروازه پرو به طور ناقص توسط مدافعان پرو دفع می‌شود و توپ به روشن می‌رسد و او با شوتی دقیق دروازه پرو را فرو می‌ریزد.
دعوت به بازی خداحافظی پله
بعد از درخشش فوق‌العاده در جام جهانی به همراه آندرانیک اسکندریان (دو بازیکن بزرگ آن زمان تاج و تیم ملی)، از سوی فیفا به تیم منتخب دنیا دعوت شد و در یک بازی نمادین با تیم ثروتمند و پرستاره آن زمان- کاسموس نیویورک – برای خداحافظی سلطان آن زمان فوتبال –پله- بازی کردند.
کاسموس با بازیکنانی چون پله،کارلوس آلبرتو، کینالیا، بکن بائر و کرایف در مقابل تیم منتخب جام جهانی ۱۹۷۸ بازی کرد و بازی ۲-۲ مساوی شد. به خاطر بازی خوب آنها آندرانیک به کاسموس رفت و ایرج به «تولسا اوکلاهما سیتی» پیوست.
ایرج در آخرین بازی ملی خود برای تیم ملی ایران بازوبند کاپیتانی را هم به بازو بست. در سال ۱۳۵۹ با نظر حسن حبیبی برای بازی‌های جام ملت‌های آسیا در کویت مجددا به تیم ملی دعوت شد و آخرین گل ملی خود را در مقابل کره شمالی روی سانتر زیبای حسن روشن با ضربه سر و با آن قد کوتاه به ثمر رساند. ایرج در آخرین بازی (رده‌بندی) به عنوان کاپیتان، پیشاپیش بازیکنان وارد شد و این تنها کاپیتانی وی در آخرین بازی ملی او اتفاق افتاد. ایران، بازی رده‌بندی را برد و سوم شد.
مرحوم ابراهیم آشتیانی دفاع راست پر آوازه پرسپولیس در مصاحبه‌ای گفته بود:«مهار ایرج دانایی فرد ریزنقش غیر ممکن است و معلوم نیست این کوچولوی چپ پای تکنیکی چگونه از مدافعین عبور می‌کند.»
بی شک ایرج دانایی‌فرد را باید یکی از ۵ ستاره تاریخ فوتبال ایران دانست که آنطور که باید و شاید در فوتبال ملی به او پرداخته نشده است. دانایی‌فرد در ۲۱ آذر ۱۳۹۷ در ۶۷ سالگی به علت نارسایی کبد در شیراز درگذشت.
انتهای پیام
